PISMO ŚWIĘTE MÓWI, ŻE PONIEWAŻ NALEŻĘ DO JEZUSA.…

• Jestem wolny od potępienia, nikt nie może wystąpić z oskarżeniem przeciwko mnie, ani odłączyć mnie od miłości Chrystusowej (Rzymian 8:31-39).
• Mam gwarancję, że Bóg współdziała we wszystkim dla mojego dobra (Rzymian 8:28).
• Mam ufność, że Bóg, który zapoczątkował we mnie dobre dzieło, dokończy je (Filipian 1:6).
• Jestem narodzony z Boga i szatan nie ma nademną władzy (1 Jana 5:18).
• Jestem napełniony wszelkim duchowym błogosławieństwem (Efezjan 1:3).
• Zostałem wybrany przed założeniem świata (Efezjan 1:4-11).
• Odpuszczono mi moje grzechy (Efezjan 1:8 / Kolosan 1:14).
• Jestem „solą tej ziemi” i światłem dla świata (Mateusza 5:13-14).
• Jestem świadkiem Jezusa Chrystusa (Dzieje Apostolskie 1:8).
• Jestem współpracownikiem Boga (2 Koryntian 6:1).
• Jestem wysłannikiem pojednania (2 Koryntian 5:17-20).
• Chrystus przywrócił mnie do życia (Efezjan 2:5).
• Siedzę razem z Chrystysem w „świecie nadzmysłowym” (Efezjan 2:6).
• Jestem Bożym dziełem (Efezjan 2:10).
• Jestem w bezpiecznym miejscu (Efezjan 2:20).
• Jestem mieszkaniem dla Ducha Świętego (Efezjan 2:22).
• Umarłem dla grzechu (Rzymian 6:11).
• Nie jestem opuszczony, ani pozostawiony (Hebrajczyków 13:5).
• Na Nim dalej się buduję (Kolosan 2:7).
• Jestem zwycięzcą świata (1 Jana 5:4).
• Jestem wybrańcem Bożym – świętym i umiłowanym (Kolosan 3:12).
• Jestem wyzwolony spod prawa grzechu i śmierci (Rzymian 8:2, Jana 8:32).
• Razem z Chrystusem jestem przybity do krzyża (Galatów 2:19).
• Jestem światłem dla świata (Mateusza 5:14).
• Jestem pełnym zwycięzcą (Rzymian 8:37).
• Stałęm sie w Jezusie sprawiedliwością Bożą (2 Koryntian 5:21).
• Szatan nie ma nade mną władzy (1 Jana 5:18).
• Przestałem być uczestnikiem grzechów (1 Piotra 2:24).
• Nie jestem potępiony ponieważ należę do Jezusa (Rzymian 8:1,2).
• Nie jestem bezsilny i wszystko mogę w Tym, który mnie wzmacnia (Filipian 4:13).
• Nie mam ducha bojaźni, ale mocy, miłości, i trzeźwego myślenia (2 Tymot. 1:7).
• Jestem umocniony, namaszczony i zapieczętowany przez Boga (2 Kor. 1:21-22).
• Mogę przybliżyć się z ufnością do tronu łaski poprzez Jezusa (Hebrajczyków 4:16).
  
• 

Pismo Święte dzieli się na księgi Starego Testamentu, napisane przed przyjściem Jezusa Chrystusa, i na księgi Nowego Testamentu, napisane po Jego przyjściu.

***
Całe Pismo Święte liczy 72 księgi, które noszą nazwę Biblii od greckiego słowa biblos – księga.
Stary Testament zawiera 45 ksiąg napisanych w większości w języku hebrajskim. Najważniejszymi z nimi są: Pięcioksiąg Mojżesza, Psalmy Dawida i Księgi Proroków. Treść ksiąg Starego Testamentu jest historyczna albo obyczajowo dydaktyczna, albo prorocza.

Nowy Testament zawiera 27 ksiąg, a mianowicie:
4 Ewangelie: według św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza i św. Jana,
Dzieje Apostolskie (św. Łukasza)
21 Listów Apostolskich (14 św. Pawła, 1 św. Jakuba, 2 św. Piotra, 3 św. Jana, 1 św. Judy Tadeusza),
Objawienie św. Jana – Apokalipsa.

Wyróżniającą cechą zasad moralnych Nowego Testamentu jest wysunięcie na naczelne miejsce przykazania miłości Boga i bliźniego i zrównanie wszystkich bez wyjątku ludzi wobec Boga.

Najważniejszymi księgami Nowego Testamentu są 4 księgi opisujące życie, działalność i cuda Jezusa Chrystusa i zawierające Jego naukę. Księgi te noszą nazwę Ewangelii od greckiego słowa – euangelion, co znaczy – dobra nowina.

Ewangelia św. Mateusza Apostoła została napisana w Palestynie około 55 roku po nar. Chrystusa w języku aramejskim i przeznaczona była dla Żydów. Ewangelia św. Marka powstała około roku 60 i napisana była w języku greckim specjalnie dla Rzymian. Autorem trzeciej Ewangelii był wykształcony Grek – św. Łukasz. Ewangelię swoją napisał w języku greckim przed 63 rokiem. Ostatnia Ewangelia powstała w Efezie w latach 96 – 98 w języku greckim, autorem jej jest św. Jan Apostoł.

Dzieje Apostolskie, które są historią początków Kościoła, pochodzą z 63 roku i napisane zostały przez św. Łukasza w języku greckim.

Listy Apostolskie są to rozprawy dotyczące nauki wiary, które pisane były dla pierwszych gmin chrześcijańskich.

Ostatnia księga Nowego Testamentu – Apokalipsa, czyli Objawienie świętego Jana Apostoła, napisane po grecku na wyspie Patmos pod koniec I wieku naszej ery, zawiera siedem wizji dotyczących przyszłości Kościoła.

Znajomość Pisma Świętego jest obowiązkiem katolika. Kościół jednak nie pozwala wiernym czytać Biblii w wydaniu nie zatwierdzonym przez władzę duchowną, aby ustrzec wiernych przed błędnym tłumaczeniem prawd religijnych. Na początku książki powinno być tzw. Imprimatur, czyli pozwolenie biskupa.

Oprócz ksiąg Pisma Świętego uznanych przez Kościół za natchnione, istnieją tzw. Apokryfy, czyli pisma powstałe między II a III wiekiem naszej ery, podobne co do formy do ksiąg Pisma Świętego, ale nie przyjęte przez Kościół do Kanonu Ksiąg Świętych ponieważ nie pochodzą z natchnienia Ducha Świętego i zawierają wiele wątpliwych, nieautentycznych lub nawet błędnych faktów i nauk.

Apostołowie naukę Jezusa Chrystusa podawali swoim następcom w ustnym nauczaniu. Podawali więc i takie prawdy, których nie ma w Piśmie Świętym. Jest to tzw. Podanie Ustne czyli Tradycja Święta, która stanowi uzupełnienie Pisma Świętego.

(Wstęp, Pismo Święte, )