Month: maj 2022

W tym roku warsztaty będą miały poszerzoną formę, oprócz o. Johna Bashobory, głosić będą kapłani i świeccy zaangażowani we wspólnoty Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym w Polsce.

Celem warsztatów jest jeszcze głębsze rozpalenie katolickich wspólnot charyzmatycznych oraz zjednoczenie się środowisk charyzmatycznych w czasie tworzenia CHARIS.

Warsztaty zostały przygotowane z myślą o osobach, które formują się w katolickich wspólnotach charyzmatycznych i już posługują charyzmatycznie bądź dopiero pragną wołać o Ducha Świętego i rozpalić charyzmaty, aby posługiwać we wspólnocie Kościoła.

MIEJSCE: CHOJNICE

DATA: 4-7 lipca
KOSZT: 100zł + opcjonalnie posiłek (zakwaterowanie we własnym zakresie)

Pozdrawiam w Panu, s.M.Tomasza CSC 

Szczegóły:

Poniedziałek 4 lipca

12.00 – recepcja
14:00 – uwielbienie i przywitanie
14.30 – konferencja – o. John Bashobora – moc Ducha Świętego
15.30 – przerwa
16.00 – Eucharystia – homilia ks. Artur Potrapeluk (Mt 9, 18-26)
17.30 – przerwa
18.00 – konferencja – “Proszę, aby Bóg (…) dał wam ducha mądrości i objawienia  w głębszym poznaniu Jego samego” (Ef 1,17) – ks. Artur Potrapeluk
19.00 – kolacja
20.00 – adoracja i modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne

Wtorek – 5 lipca

8.00 – możliwość indywidualnej adoracji Najświętszego Sakramentu
9.00 – uwielbienie
9.30 – konferencja – ks. Wojciech Bujak – otwarcie się na przyjęcie Ducha Świętego
10.30 – przerwa kawowa
11.00 – Eucharystia – Kazanie o. John Bashobora (Mt 9, 32-38)
13.00 – obiad
15:00 – spotkania w małych grupach – jak Bóg działa w posłudze?
16.00 – konferencja – o. John Bashobora – dary duchowe
17.30 – przerwa
18.00 – konferencja – Halina Duda – 5 posług Kościoła
19.00 – kolacja
20.00 – adoracja z modlitwą o wylanie Ducha Świętego

Środa – 6 lipca

8.00 – możliwość indywidualnej adoracji NS
9.00 – uwielbienie
9.30 – konferencja – o. John Bashobora – “Abyście szli i owoc przynosili” (J 15, 16)
11.00 – przerwa kawowa
11.30 – Eucharystia – kazanie ks.Krzysztof Krzaczek (Mt 10, 1-7)
13.00 – obiad
15:00 – spotkania w małych grupach – do czego zaprasza mnie Pan Bóg? Jakie składa we mnie pragnienia? “Bóg jest sprawcą chcenia i działania” (Flp 2, 13)
16.00 – konferencja – ks. Krzysztof Krzaczek – Chodzić w Duchu Świętym
17.00 – przerwa
17.30 – konferencja – o. John Bashobora – posługa charyzmatyczna
19.00 – kolacja
20.00 – modlitwa wstawiennicza (w grupach)

Czwartek – 7 lipca

8.00 – możliwość indywidualnej adoracji NS
9.00 – uwielbienie
9.30 – konferencja – o. John Bashobora – jesteś posłany
11.00 – przerwa kawowa
11.30 – Eucharystia, posłanie (Mt 10, 7-15)
13.00 – obiad

https://odnowa.org/wydarzenia/warsztaty-poslugi-charyzmatycznej/individual-registration

Paraliżuje kurie, inicjatywy, wspólnoty. Duch kontroli. Bezskutecznie stara się zamknąć Parakleta w sztywnych ramach i wyznaczyć Mu nieprzekraczalne granice działania stąd-dotąd.

Duch kontroli wynika z lęku, że jeśli dopuścimy Ducha Świętego do głosu, to zapanuje chaos. Obawiać się tego mogą jedynie ci, którzy nigdy nie doświadczyli Jego działania. On kocha różnorodność. Przecież nawet w chwili, gdy zstąpił na Wieczernik, apostołowie zaczęli mówić różnymi językami, a nie unisono po aramejsku, grecku czy łacinie.

„Duch kontroli to religijna forma antykoncepcji” – pisze bez owijania w bawełnę Karol Sobczyk.

Często robię tak: biorę do ręki ołówek lub długopis i zaznaczam w czytanej właśnie książce fragmenty, które mnie szczególnie poruszyły. Odkładając znakomitą „Słyszysz szum wiatru?” Wilfirida Stinissena, zdumiałem się tym, jak bardzo jest pokreślona. Karmelita w kilku zdaniach znakomicie zdiagnozował problem, o którym piszę: „Duch jest ogniem. W dzień Pięćdziesiątnicy zstępuje na apostołów jak ogień. Można Go oczywiście z początku zgasić (Tes 5,19), jeśli jednak pozwolimy, by płonął, zaczynamy tracić nad Nim kontrolę. Wszystko staje w płomieniach. Duch nie jest tym, kto działa, ale sam jest działaniem. Wszędzie tam, gdzie się objawia, coś się dzieje. On jest zdarzeniem”.

„Zaczynamy tracić nad Nim kontrolę” – przypominam, że pisał to karmelita bosy, który w książce sporo miejsca poświęca milczeniu, a nie pastor megakościoła w Stanach Zjednoczonych.

Ci, którzy starają się zamknąć Ducha Świętego w sztywnych ramach, wyznaczyć Mu granice działania stąd-dotąd, czy próbować oswoić, mają problem. Jego nie da się okiełznać i ujarzmić. Wieje tam, gdzie chce (J 3, 8). Pismo Święte przedstawia Go, jako najbardziej kreatywną Osobę wszechświata i opisuje „nieuchwytnymi” symbolami: ognia, wody, oleju czy wiatru. To rzeczywistości, które trudno złapać na „gorącym uczynku”.

„Niektórzy obawiają się wspólnot charyzmatycznych, bo twierdzą, że gdy będziemy wzywali Ducha Świętego, wszystko wymknie się spod kontroli. Wolimy kontrolować sytuację. Czy Duch działa przez chaos?” – zapytałem Johannesa Hartla z Domu Modlitwy w Augsburgu. „Nie! Jest Duchem harmonii, jedności, tyle że jego porządek jest inny niż nasz. Łatwo wchodzimy w Kościele w ducha kontroli, który nie ma nic wspólnego z Duchem Świętym. Ja osobiście wolę zamieszanie przedszkola niż porządek cmentarza”.
„Nie boi się ojciec, że jeśli odda się prowadzenie modlitwy (na przykład Weekendów Pełnych Łaski) Duchowi Świętemu, to wszystko wymknie się spod kontroli? – pytałem dominikanina o. Tomasza Nowaka. „W ogóle się tego nie boję, wręcz odwrotnie: boję się, że powstanie chaos, jeśli nie będzie Ducha Świętego. Albo że skupimy się na darach, a samego Ducha Świętego w ogóle nie spotkamy. Duch Święty nie działa przez chaos, zawsze przychodzi w harmonii. Bóg działa przez różnorodność, choć po ludzku wydaje się, że to przeczy jedności”.

„Wiatru nie można w żaden sposób okiełznać, nie można go «uwięzić w butelce» ani zamknąć w skrzynce. Wiatr takim działaniom się nie podda, bo przestałby być sobą, to znaczy powietrzem w ruchu, a stałby się raczej powietrzem nieruchomym, martwym. Podobnie próbuje się zamknąć Ducha Świętego w «szufladkach» kościelnych: w kanonach, instytucjach, definicjach. Duch Święty stwarza i ożywia instytucje, lecz sam nie może być zinstytucjonalizowany. Nie można Go „skanalizować”, gdyż nie byłby On wówczas wolny w swym działaniu” – podsumowuje jezuita o. Adam Schulz.

opr. Marcin Jakimowicz